Een nieuw begin.
Het laatste jaar was een jaar van het grote loslaten.
Op allerlei gebied komen wij dit tegen. Iedereen ontwikkelt zich op zijn of haar eigen wijze.
Er zijn momenten dat we ervaren dat relaties niet meer zijn zoals we gewend waren of dat wij verwachtingen hadden die niet plaatsvonden. Ineens zijn daar grote verschillen.
We staan dan voor een keuze. Een keuze die soms erg moeilijk is omdat loslaten nou eenmaal verdrietig is.
Toch zit er niets anders op, we maken de keuze of we blijven rondjes lopen op de rotonde.
Er kan ook een situatie ontstaan waarbij we vastlopen. Dit kan fysiek zijn, emotioneel of mentaal.
Velen lopen vast, wanneer we de ander willen helpen kunnen we naast de ander blijven lopen en er zijn wanneer dit mogelijk en nodig is, maar wat we niet kunnen is de andere veranderen. Dit is een persoonlijk proces die ieder van ons zal moeten doormaken.
Wat ook erg belangrijk is, is dat wij onze grenzen aangeven. Mensen die een eigen proces nog niet aangegaan zijn kunnen nog naar de ander wijzen. Communicatie is dan erg belangrijk. Uitspreken wat je voelt als er naar je gewezen wordt. Belangrijk is om zelf niet te gaan oordelen.
Daarbij leven we in een wereld van dualiteit. Ieder van ons zal afwijken ook al weten we zgn hoe het zou kunnen. We zijn tenslotte allemaal mens..